Een eigen kamer

Na alle nachten een kamer, stapelbed of tent te hebben gedeeld heb ik nu een kamer helemaal voor mezelf. Wat een luxe.

Het is weer warm geworden. Het loont dus om vroeg te vertrekken. De zon komt echter steeds later op naar mate ik verder naar het westen loop. Maar half zeven is nog steeds een mooie tijd.

Vandaag was een wandeling alleen. Het leek wel of er geen andere pelgrims op stap waren. Een heel deel van de route ging over bospaden. Dat is goed opletten om op de route te blijven. Volg de gele pijlen en de schelpen en het komt goed. Bij twijfel heb ik twee apps, die de route aangeven en me laten zien waar ik ben. Is ook handig om te zien hoe ver een volgend dorp is.

Vanmiddag ben ik met een taxi naar Curdillero gegaan. Na 25 km en een pijnlijk been was een steile afdaling en terug de klim van 100 meter me teveel. Het is echt een mooi dorpje gebouwd tegen de rotsen. Was de moeite waard.

Mijn Caminofamilie ben ik kwijt. Maar er zijn weer nieuwe andere mensen om mee op trekken.